W Polsce coraz więcej osób choruje na Leśniowskiego-Crohna. Szacunki mówią, że może in dotykać 100 na 100 000 osób. Jest to przewlekła choroba zapalna, która może zaatakować dowolną część przewodu pokarmowego.
Staje się coraz bardziej powszechna, zwłaszcza wśród młodych i osób do 60 roku życia. Główne objawy to ból brzucha, biegunka i ogólne osłabienie. Te symptomy mogą znacznie obniżyć jakość życia.
Ważne jest, aby zrozumieć, czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna. Oraz jakie są skuteczne metody jej leczenia. Umożliwi to choremu prowadzenie aktywnego i dobrej jakości życia.
Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna?
Choroba Leśniowskiego-Crohna to należąca do grupy nieswoistych zapalnych chorób jelit (NZJ). Charakteryzuje się chronicznym procesem zapalnym, który może pojawiać się w różnych miejscach przewodu pokarmowego. Najczęściej występuje w końcowym fragmencie jelita krętego.
Przyczyny choroby nie są dokładnie znane. Mówi się o genetycznych predyspozycjach, problemach z mikroflorą jelitową oraz nieprawidłowych reakcjach układu odpornościowego. W ostatnim czasie więcej osób dowiaduje się o tej chorobie. Dzieje się tak dzięki lepszym metodom diagnozowania i wzrostowi świadomości.
W Polsce na chorobę rocznie zapada około 5 osób na 100 000. Większa wiedza o tej chorobie i metodach jej leczenia sprawia, że diagnozuje się ją częściej.
Objawy Choroby Leśniowskiego-Crohna
Objawy Choroby Leśniowskiego-Crohna różnią się u każdego pacjenta. Często spotyka się biegunkę, która może pojawiać się wiele razy dziennie. Wielu ma również ból brzucha, zwłaszcza po prawej stronie na dole.
Pacjenci mogą mieć gorączkę i czuć się bardzo zmęczeni. Czasem pojawia się anemia, przez co czujemy się jeszcze słabsi. Rzadziej możemy zauważyć krew w stolcu.
Choroba może pokazać się także przez owrzodzenia w ustach, utratę apetytu, czy zmniejszenie wagi. Te objawy dobrze opisują, czym jest Choroba Leśniowskiego-Crohna.
Zazwyczaj objawy stają się silniejsze, gdy choroba się zaostrza. Ale mogą ustąpić, gdy jest remisja. Do objawów poza jelitami należą problemy ze stawami, skórą i oczami. Diagnozę stawia się na podstawie objawów, wywiadu i badań.
