Czerniak złośliwy to jeden z najgroźniejszych nowotworów skóry, który może rozwinąć się z komórek barwnikowych, zwanych melanocytami. Wczesne rozpoznanie tego nowotworu znacząco zwiększa szanse na skuteczne leczenie, dlatego tak ważna jest świadomość objawów oraz czynników ryzyka. Poniżej znajdują się szczegółowe informacje na temat czerniaka: jego objawów, przyczyn oraz metod leczenia.


1. Objawy czerniaka złośliwego

Czerniak może rozwijać się zarówno na zdrowej skórze, jak i w obrębie istniejących znamion. Kluczowe jest monitorowanie wszelkich zmian skórnych, szczególnie pod kątem tzw. reguły ABCDE, która pomaga zidentyfikować podejrzane zmiany:

  • A (Asymmetry) – asymetria, zmiana nie jest równomierna, jedna połowa różni się od drugiej.
  • B (Border) – nieregularne, postrzępione lub rozmyte brzegi znamienia.
  • C (Color) – zmiana koloru znamienia na różne odcienie brązu, czerni, szarości, czerwieni, a nawet bieli lub niebieskiego.
  • D (Diameter) – średnica zmiany większa niż 6 mm.
  • E (Evolution) – ewolucja, czyli zmiany w kształcie, wielkości, kolorze lub strukturze znamienia.

Dodatkowe objawy czerniaka mogą obejmować:

  • Swędzenie, pieczenie lub ból w obrębie znamienia.
  • Krwawienie lub sączenie się z niego.
  • Powiększenie się zmiany lub jej szybki wzrost.
  • Pojawienie się nowych znamion, szczególnie w wieku dorosłym.

2. Przyczyny i czynniki ryzyka

Główną przyczyną rozwoju czerniaka jest nadmierne wystawienie skóry na promieniowanie ultrafioletowe (UV), pochodzące zarówno z naturalnych źródeł (słońce), jak i sztucznych (solaria). Promieniowanie UV uszkadza DNA komórek skóry, co może prowadzić do mutacji i niekontrolowanego wzrostu komórek.

Do najważniejszych czynników ryzyka należą:

  • Ekspozycja na promieniowanie UV: Długotrwałe przebywanie na słońcu, częste oparzenia słoneczne, szczególnie w dzieciństwie.
  • Solaria: Korzystanie z solariów znacząco zwiększa ryzyko rozwoju czerniaka.
  • Typ skóry: Osoby o jasnej karnacji, rudych lub blond włosach, niebieskich oczach są bardziej narażone na rozwój czerniaka.
  • Duża liczba znamion: Osoby z licznymi znamionami, szczególnie tzw. znamionami dysplastycznymi, mają wyższe ryzyko.
  • Historia rodzinna: Jeśli w rodzinie występowały przypadki czerniaka, ryzyko zachorowania jest większe.
  • Immunosupresja: Osoby z osłabionym układem odpornościowym (np. po przeszczepach narządów) mają większe ryzyko nowotworów skóry.

3. Leczenie czerniaka złośliwego

Leczenie czerniaka zależy od stadium zaawansowania nowotworu w momencie diagnozy. Najlepsze rokowania mają pacjenci, u których nowotwór został wykryty we wczesnym stadium.

a) Leczenie chirurgiczne

Najczęściej stosowaną metodą leczenia czerniaka jest chirurgiczne usunięcie zmiany skórnej wraz z marginesem zdrowej tkanki. W przypadku wcześnie wykrytych zmian może to być jedyny zabieg, który w pełni wyleczy pacjenta.

b) Leczenie zaawansowanego czerniaka

W przypadku przerzutów lub głębiej naciekającego czerniaka, leczenie może obejmować:

  • Immunoterapia: Stosowanie leków, które pobudzają układ odpornościowy do walki z nowotworem. Przykładami są inhibitory punktów kontrolnych, takie jak pembrolizumab czy niwolumab.
  • Terapia celowana: Leki ukierunkowane na specyficzne mutacje genetyczne obecne w komórkach nowotworowych, np. inhibitory BRAF (dabrafenib, wemurafenib).
  • Chemioterapia: Stosowana rzadziej w przypadku czerniaka, ale może być zalecana w zaawansowanych stadiach lub gdy inne metody leczenia są nieskuteczne.
  • Radioterapia: Czasami stosowana jako metoda wspomagająca leczenie chirurgiczne lub w przypadkach przerzutów do węzłów chłonnych.

c) Monitorowanie i profilaktyka po leczeniu

Po zakończonym leczeniu czerniaka pacjent powinien regularnie monitorować stan swojej skóry oraz odbywać kontrole lekarskie, aby wcześnie wykryć ewentualne nawroty choroby. Ważna jest również ochrona skóry przed dalszym działaniem promieni UV, stosowanie kremów z wysokim filtrem oraz unikanie opalania się.


Podsumowanie

Czerniak złośliwy to poważne zagrożenie zdrowotne, ale wczesne wykrycie i leczenie znacznie zwiększają szanse na pełne wyleczenie. Regularne kontrolowanie zmian skórnych, świadomość czynników ryzyka oraz ochrona skóry przed słońcem są kluczowe w profilaktyce tego nowotworu. W przypadku jakichkolwiek podejrzanych zmian na skórze należy niezwłocznie udać się do dermatologa, aby wykonać badanie dermatoskopowe i, w razie potrzeby, usunąć podejrzane znamiona.

Rate this post
Udostępnij artykuł: