Czerwienica prawdziwa to rzadka choroba krwi, dotyka 1 na 1000 osób. Najczęściej widzimy ją u osób między 40 a 80 rokiem życia. Średnia wieku pacjentów to około 60 lat.
Czerwienica, znana też jako polycythemia vera (PV), jest nowotworem. Charakteryzuje się przez nadmierne tworzenie się komórek krwi, głównie czerwonych. W tym artykule omówimy przyczyny, objawy oraz metody diagnostyki i leczenia czerwienicy.
Mutacja genu JAK2 ma kluczowe znaczenie w rozwoju czerwienicy. Prowadzi do niekontrolowanego powstawania krwinek czerwonych. Dobrze zrozumieć tę chorobę, aby skutecznie leczyć i zarządzać objawami.
Przyczyny czerwienicy prawdziwej
Nie wiemy dokładnie, dlaczego powstaje czerwienica prawdziwa. Wielu naukowców uważa, że mutacja JAK2 jest odpowiedzialna. Ta mutacja sprawia, że w szpiku kostnym produkuje się za dużo krwinek czerwonych. To ważne, ponieważ może prowadzić do chorób nowotworowych.
Inne przyczyny czerwienicy są inne niż w czerwienicy prawdziwej. Czerwienica wtórna może wynikać z długotrwałego niedotlenienia ciała. Może się to zdarzać, gdy są problemy ze zdrowiem. Często czerwienicę prawdziwą myli się z:
- Czerwienica względna – występuje, gdy ciało jest odwodnione i krew staje się gęsta, ale nie ma nadprodukcji czerwonych krwinek.
- Czerwienica wtórna – dzieje się, gdy ciało produkuje więcej erytropoetyny z powodu chorób serca, płuc czy przyjmowania pewnych leków.
Diagnozowanie czerwienicy jest bardzo ważne. Pozwala lekarzom na dobór odpowiedniego leczenia. Pomaga też w monitorowaniu stanu pacjentów z tym schorzeniem.
Czerwienice – objawy i diagnostyka
Objawy czerwienicy prawdziwej różnią się w zależności od stadium choroby. Wczesne objawy mogą być łatwe do przeoczenia. Z biegiem czasu mogą pojawić się bóle głowy, zawroty i szumy w uszach.
Objawy te prowadzić mogą do zaburzeń widzenia. Ważne jest, aby zwrócić na nie uwagę i nie ignorować.
Podstawą diagnostyki jest badanie krwi. Wysokie poziomy erytrocytów, hemoglobiny i hematokrytu mogą zasygnalizować problem.
Lekarze często zalecają dodatkowe badania. Do nich należy przesiewowe badanie jajka mózgowego i biopsja szpiku. Mają one na celu wykrycie mutacji JAK2.
Ważne jest by wykluczyć inne przyczyny wzrostu krwinek czerwonych. Tylko dokładna diagnoza pozwoli na rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.
Leczenie czerwienicy prawdziwej
Leczenie tej choroby ma na celu zmniejszenie ryzyka powikłań. Używa się do tego upusty krwi. To pomaga kontrolować poziom krwinek.
Przy ryzyku zakrzepicy, pacjenci mogą brać specjalne leki. Na przykład hydroksymocznik albo kwas acetylosalicylowy. To pomaga zmniejszyć komórki krwi i zapobiegać zakrzepom.
Po ustabilizowaniu, ważne są regularne kontrole. Zmiana stylu życia też jest kluczowa. Edukacja pacjentów jest ważna dla lepszego życia.