Fenyloketonuria (PKU) to wrodzona choroba metaboliczna, która wynika z niedoboru enzymu hydroksylazy fenyloalaniny. To właśnie ten enzym jest niezbędny do prawidłowego metabolizowania aminokwasu fenyloalaniny. W przypadku braku lub niedostatecznej aktywności tego enzymu, fenyloalanina gromadzi się we krwi i tkankach, co może prowadzić do poważnych i nieodwracalnych uszkodzeń układu nerwowego.

W Polsce, dzięki badaniom przesiewowym noworodków, możliwe jest wczesne wykrycie choroby i wdrożenie odpowiedniego leczenia, które polega głównie na stosowaniu specjalistycznej diety. Dzięki temu, osoby z fenyloketonurią mogą prowadzić normalne życie, unikając poważnych powikłań.

Najważniejsze informacje:

  • Fenyloketonuria to rzadka choroba genetyczna, która zaburza metabolizm fenyloalaniny.
  • Jej przyczyną jest brak lub niedobór enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej.
  • W Polsce choroba ta występuje u około 1 na 7500 noworodków.
  • Nieleczona fenyloketonuria może prowadzić do niepełnosprawności intelektualnej.
  • Wczesna diagnoza i dieta pozwalają na normalne funkcjonowanie.

Czym jest fenyloketonuria?

Fenyloketonuria (PKU) jest chorobą metaboliczną, która wynika z niedoboru enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej (PAH). Enzym ten jest niezbędny do przekształcenia aminokwasu fenyloalaniny w tyrozynę w wątrobie.

Gdy enzym PAH jest niewystarczający lub nieaktywny, fenyloalanina gromadzi się we krwi i tkankach, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym uszkodzenia układu nerwowego.

Kluczowe aspekty fenyloketonurii to:

  • Niedobór enzymu PAH powoduje zaburzenia metaboliczne.
  • Fenyloalanina jest aminokwasem egzogennym, dostarczanym z pożywieniem.
  • Nadmiar fenyloalaniny ma toksyczny wpływ na rozwijający się układ nerwowy.
Aspekt Opis
Definicja Fenyloketonuria (PKU) to wrodzona choroba metaboliczna.
Przyczyna Niedobór enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej (PAH).
Skutki Uszkodzenie układu nerwowego, niepełnosprawność intelektualna.

Fenyloketonuria występuje z częstością około 1 na 7500 urodzeń w Polsce, co czyni ją jedną z najczęstszych wrodzonych chorób metabolicznych.

Jakie są przyczyny fenyloketonurii?

Przyczyną fenyloketonurii jest mutacja w genie kodującym enzym hydroksylazę fenyloalaninową. Fenyloketonuria jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, wynikającą z niedoboru enzymu hydroksylazy fenyloalaninowej, który jest niezbędny do prawidłowego metabolizmu fenyloalaniny.

Niedobór tego enzymu prowadzi do gromadzenia się fenyloalaniny w organizmie, co może osiągnąć toksyczne stężenia. Choroba ta dziedziczy się w sposób autosomalny recesywny, co oznacza, że dziecko musi odziedziczyć dwie kopie zmutowanego genu – po jednej od każdego z rodziców, aby rozwinęła się pełnoobjawowa fenyloketonuria.

  • Fenyloketonuria jest spowodowana mutacją w genie kodującym enzym hydroksylazę fenyloalaninową (PAH) na chromosomie 12.
  • Enzym PAH jest kluczowy dla metabolizmu fenyloalaniny, przekształcając ją w tyrozynę.
  • Jeśli oboje rodzice są nosicielami zmutowanego genu, ryzyko urodzenia dziecka z fenyloketonurią wynosi 25%.

W przypadku gdy jedno z rodziców choruje na fenyloketonurię, a drugie jest nosicielem, ryzyko urodzenia chorego dziecka wzrasta. Dlatego ważne jest zrozumienie genetycznych podstaw tej choroby, aby odpowiednio zarządzać ryzykiem jej wystąpienia u potomstwa.

Jakie są objawy fenyloketonurii?

Noworodki z fenyloketonurią zazwyczaj nie wykazują objawów przed podaniem pokarmów zawierających fenyloalaninę, takich jak mleko matki lub standardowy preparat do żywienia niemowląt. Objawy fenyloketonurii pojawiają się zazwyczaj dopiero po kilku tygodniach lub miesiącach życia dziecka.

Charakterystycznym objawem jest specyficzny “mysi” zapach ciała i moczu, spowodowany obecnością kwasu fenylooctowego, który jest metabolitem fenyloalaniny. U nieleczonych dzieci rozwija się postępująca niepełnosprawność intelektualna, która jest nieodwracalna i stanowi najpoważniejszą konsekwencję choroby.

Objawy fenyloketonurii mogą obejmować:

  • Opóźnienie rozwoju psychoruchowego
  • Problemy z koncentracją, nadpobudliwość, zachowania autystyczne
  • Napady drgawkowe
  • Jasna karnacja, niebieskie oczy i jasne włosy
  • Wysypki skórne przypominające egzemę
  • Małogłowie
Objawy Opis
Niepełnosprawność intelektualna Postępująca i nieodwracalna u nieleczonych dzieci
Zaburzenia zachowania Drażliwość, niepokój, agresja
Problemy fizyczne Jasna karnacja, wysypki skórne, małogłowie

Dzięki powszechnym badaniom przesiewowym noworodków, większość przypadków fenyloketonurii jest wykrywana przed pojawieniem się objawów klinicznych, co umożliwia wczesne rozpoczęcie leczenia.

Jak diagnozuje się fenyloketonurię?

W Polsce fenyloketonurię diagnozuje się u noworodków za pomocą obowiązkowych badań przesiewowych. Badanie przesiewowe wykonuje się w trzeciej dobie życia dziecka metodą bibułową, pobierając kilka kropel krwi z pięty noworodka.

Badany jest wówczas poziom fenyloalaniny we krwi dziecka. Jeśli wynosi on ≥2,5 mg/dl, to stężenie aminokwasu jest sprawdzane po raz kolejny. W przypadku potwierdzenia podwyższonego poziomu fenyloalaniny (≥3 mg/dl), wykonywane są dalsze badania, m.in. molekularne.

Poziom fenyloalaniny we krwi (mg/dl) Diagnoza
<2 Normalny poziom
2,5-3 Potwierdzenie wymagane
>20 Klasyczna fenyloketonuria

W zależności od stężenia fenyloalaniny we krwi wyróżnia się różne postaci choroby. Wczesna diagnoza jest kluczowa, ponieważ umożliwia natychmiastowe wdrożenie leczenia dietetycznego.

Diagnostyka fenyloketonurii opiera się przede wszystkim na badaniach przesiewowych noworodków, które w Polsce są obowiązkowe od 1994 roku.

Jak leczy się fenyloketonurię?

Leczenie fenyloketonurii wymaga ścisłego przestrzegania diety niskofenyloalaninowej od momentu diagnozy. Obejmuje to stosowanie żywności leczniczej, w tym substytutów białka bez fenyloalaniny.

Celem leczenia jest utrzymanie stężenia fenyloalaniny we krwi w bezpiecznym zakresie (2-6 mg/dl u dzieci i 2-10 mg/dl u dorosłych), co zapobiega uszkodzeniom układu nerwowego. Dieta ta musi być kontynuowana przez całe życia.

  • Podstawą leczenia fenyloketonurii jest ścisła dieta niskofenyloalaninowa.
  • Oprócz diety, stosuje się również preparaty farmakologiczne, takie jak dichlorowodorek sapropteryny.
  • Leczenie wymaga regularnego monitorowania poziomu fenyloalaniny we krwi.

Nowoczesne podejście do leczenia fenyloketonurii obejmuje również badania nad terapią genową i enzymatyczną, które w przyszłości mogą zrewolucjonizować leczenie tej choroby.

Na czym polega dieta w fenyloketonurii?

Zarządzanie fenyloketonurią wymaga zastosowania specjalistycznej diety eliminacyjnej, która ogranicza podaż fenyloalaniny. Dieta ta jest kluczowa w leczeniu tego schorzenia i wymaga wykluczenia z jadłospisu produktów bogatych w białko, takich jak mięso, ryby, mleko i produkty mleczne, nasiona roślin strączkowych, produkty zbożowe oraz orzechy.

Aby utrzymać odpowiednie stężenie fenyloalaniny we krwi, konieczne jest stosowanie diety przez całe życie. Polega ona na włączeniu do diety preparatów białkozastępczych oraz ubogobiałkowych odpowiedników tradycyjnej żywności, takich jak specjalne pieczywo czy makaron o obniżonej zawartości fenyloalaniny.

  • Dieta w fenyloketonurii opiera się na ograniczeniu spożycia produktów bogatych w białko.
  • Należy wyeliminować lub znacząco ograniczyć mięso, ryby, jaja, nabiał, rośliny strączkowe, orzechy oraz produkty zbożowe o wysokiej zawartości białka.
  • Podstawą diety są specjalne preparaty białkozastępcze pozbawione fenyloalaniny.
  • Dieta musi być stosowana przez całe życie i wymaga precyzyjnego obliczania zawartości fenyloalaniny w każdym posiłku.

Dozwolone są produkty o niskiej zawartości fenyloalaniny, takie jak niektóre owoce i warzywa. Ważne jest regularne monitorowanie stężenia fenyloalaniny we krwi, aby dostosowywać dietę do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Fenyloketonuria a ciąża – co powinny wiedzieć kobiety?

Kobiety z fenyloketonurią powinny być świadome ryzyka związanego z ciążą. Ciąża u kobiety z fenyloketonurią wymaga szczególnej kontroli, aby uniknąć poważnych konsekwencji dla płodu.

Jeśli kobieta z fenyloketonurią zajdzie w ciążę, powinna być pod ścisłą kontrolą specjalistycznego zespołu medycznego. Wysokie stężenie fenyloalaniny we krwi matki może przenikać przez łożysko do krwiobiegu płodu i powodować poważne wady rozwojowe.

  • Kobiety z fenyloketonurią planujące ciążę muszą być świadome szczególnego ryzyka.
  • Kluczowe jest rozpoczęcie diety niskofenyloalaninowej przed zajściem w ciążę.
  • Ciąża powinna być planowana i prowadzona pod ścisłą kontrolą medyczną.
Ryzyko dla płodu Środki zaradcze
Wysokie stężenie fenyloalaniny we krwi matki Dieta niskofenyloalaninowa przed i podczas ciąży
Poważne wady rozwojowe u płodu Monitorowanie poziomu fenyloalaniny we krwi

Po porodzie, kobiety z fenyloketonurią mogą karmić piersią, ale muszą kontynuować dietę niskofenyloalaninową.

Podsumowanie

Dzięki postępowi w medycynie, osoby z fenyloketonurią mogą prowadzić aktywne i satysfakcjonujące życie. Leczenie tej wrodzonej choroby wymaga stałego przestrzegania diety niskofenyloalaninowej przez całe życie. Badania przesiewowe i wczesna diagnoza są kluczowe dla wdrożenia odpowiedniego leczenia i zapewnienia prawidłowego rozwoju dziecka. Zarządzanie fenyloketonurią wymaga interdyscyplinarnego podejścia, obejmującego współpracę lekarzy, dietetyków i psychologów, co pozwala osobom z tą chorobą na normalne funkcjonowanie i realizację swojego pełnego potencjału życia.

FAQ

Co to jest fenyloalanina i jak wpływa na organizm?

Fenyloalanina jest aminokwasem, który występuje naturalnie w wielu produktach spożywczych. U osób z fenyloketonurią, fenyloalanina może gromadzić się w organizmie i powodować uszkodzenia układu nerwowego.

Jak często należy kontrolować poziom fenyloalaniny we krwi?

Osoby z fenyloketonurią powinny regularnie kontrolować poziom fenyloalaniny we krwi, zwykle raz w miesiącu lub zgodnie z zaleceniami lekarza.

Czy dieta przy fenyloketonurii jest restrykcyjna?

Tak, dieta przy fenyloketonurii wymaga ograniczenia produktów zawierających fenyloalaninę, takich jak mięso, ryby, jajka, produkty mleczne i niektóre rodzaje zbóż.

Czy kobiety z fenyloketonurią mogą karmić piersią?

Tak, kobiety z fenyloketonurią mogą karmić piersią, ale powinny ściśle kontrolować poziom fenyloalaniny we krwi, aby uniknąć jej nadmiernego stężenia w mleku matki.

Jak długo trzeba stosować dietę przy fenyloketonurii?

Osoby z fenyloketonurią powinny stosować dietę przez całe życie, aby uniknąć powikłań neurologicznych i innych problemów zdrowotnych.

Badania i publikacje naukowe na temat fenyloketonurii

  1. van Wegberg, A. M. J., MacDonald, A., Ahring, K., Bélanger-Quintana, A., Beblo, S., Blau, N., … van Spronsen, F. J. (2025). European guidelines on diagnosis and treatment of phenylketonuria: First revision. Molecular Genetics and Metabolism, 145(2), 109125. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/40378670/

  2. Beerenwinkel, N., Smollich, M., & Brunner, B. (2024). Current insights into nutritional management of phenylketonuria. Children, 12(2), 199. https://www.mdpi.com/2227-9067/12/2/199

  3. Elhawary, N. A., AlJahdali, I. A., Abumansour, I. S., Mohamed, R. A., & Alqurashi, M. M. (2022). Genetic etiology and clinical challenges of phenylketonuria. Human Genomics, 16, Article 22. https://humgenomics.biomedcentral.com/articles/10.1186/s40246-022-00398-9